Interview: Van pijn naar posters

“Wat ik miste in de boeken, heb ik zelf gemaakt.”

Tijdens haar opleiding tot ervaringsdeskundige ontstond bij Josseline het idee om “iets” te gaan doen met ALK: Aanhoudende Lichamelijke Klachten. Ze merkte dat dit onderwerp nauwelijks aan bod kwam in de lesstof, terwijl het in de praktijk juist heel vaak voorkomt. “Mensen met mentale uitdagingen hebben vaak ook fysieke klachten. Het is altijd een samenspel tussen die twee. Ik weet er alles van, ik heb zelf ALK. Maar daar kregen we op school nauwelijks informatie over.”

Toen er een Vrije Keuze Module kwam, greep ze haar kans. Ze deed onderzoek, interviewde mensen, liep een dag mee bij een gespecialiseerde GGZ-afdeling en analyseerde alles wat ze verzameld had. Het idee om haar bevindingen in de vorm van posters te gieten ontstond vanzelf. “Ik wilde het visueel maken. Niet alleen voor anderen, ook voor mezelf. Ik leer beter als tekst ondersteund wordt door beeld.”

Toen haar docenten enthousiast reageerden, realiseerde ze zich pas goed hoeveel potentie dit project had. De posters laten zien wat ALK is, hoe de omgeving vaak reageert, welke kennis ervaringsdeskundigen nodig hebben én hoe die deskundig kan worden ingezet.

De posters zijn inmiddels opgenomen in de cursus ALK, die Josseline zelf geeft bij HerstelTalent. Iedereen kan deelnemen — zonder kosten. En ook buiten HerstelTalent is er belangstelling. “De posters zijn via bijeenkomsten verspreid, onder andere bij huisartsen. Er wordt nu zelfs om extra exemplaren gevraagd.”

En dat is terecht: meer dan de helft van alle huisartsbezoeken is ALK-gerelateerd. Er ligt dus een duidelijke kans om samen te werken — en om mensen gerichter door te verwijzen naar HerstelTalent.

Naast ALK ontwikkelde Josseline ook de cursussen Grenzen[loos] en HE[verle]DEN. De eerste gaat over grenzen stellen, de tweede over wat je meedraagt uit het verleden. Haar volgende droom? Een project op het snijvlak van moederschap en mensenrechten. “Vrouwen die een verleden hebben met mentale problemen liggen onder een vergrootglas als ze kinderen krijgen. Ik praat uit ervaring. En dat is niet altijd nodig. Ze zijn prima in staat om zelf aan te geven wat ze nodig hebben. We moeten ze serieus gaan nemen!”